Narracje dziecięce są interesującym przejawem dziecięcej twórczości.Słowo staje się tworzywem i podstawą kreacji dzieła, jakim jestdziecięce opowiadanie. Niepełna wiedza o świecie i nieznajomość słownictwo często staje się dla dziecka źródłem twórczego przekraczania tych barier.

Dzieciom przedszkolnym z grupy pięcio – i sześciolatków opowiedziano bajkę z morałem, tłumacząc czym jest morał opowiedzianej historii, następnie po tygodniowej przerwie poproszono dzieci o opowiedzenie własnej bajki, takiej, która również będzie zawierała morał.

Oto przykłady opowiedzianych przez dzieci bajek:

Bajka Michała (5;6)

Raz w lesie skakała sobie mała wiewiórka. Potem spotkała jaskółkę. Jaskółko, jaskółko daj mi drogę wolną albo cię starapatuję z drzewa. Potem wiewiórka, wiewiórka dalej poszła zeszła na ziemię z drzewa, szła sobie i spotkała nagle jaskółkę następną. Jaskółka powiedziała „oj ty wiewiórko, co powiedziałaś mojemu bratu?” bo to byli bracia. Powiedziałam – i teraz mówi wiewiórka – ja mówię, powiedziałam mu zejdź mi z drogi albo cię starapatuję. I wtedy brat jaskółka się bardzo zdenerwowałi podzióbał wiewiórkę a wiewiórka wtedy uciekła. Koniec.

Jaki jest morał Twojej Bajki: „Nie wolno nikogo pchnąć z drogi. Tylko powiedzieć przepraszam czy mogę przejść”.

Bajka Karolinki (5;2)

Dawno, dawno temu w wielkim ciemnym lesie przyszły na świat małe kredki. A jak się kredki cieszyły, że jeszcze żyją. A wtedy najstarsza kredka powiedziała idę do lasu wielkiego do bardzo ciemnego lasu a oni poszli z nim. Jedna kredka została, najmłodsza a potem, a potem chcieli wrócić bo się bali. Starszy brat się nie bał. Wilk chciał już zjeść te wszystkie kredki, ale najmłodsze kredki uciekały. Największy brat udał się i pokonał wilka. I tak cieszyły się kredki. Świetnie, Czy to już koniec twojej bajki? Tak. Dobrze. A powiedz mi Karolinko jaki jest morał tej twojej bajki. (…) Że nie wolno chodzić do lasu sam.

Zdolności narracyjne dzieci są składnikiem szerszej kompetencji językowej. Warto dzieciom stwarzać okazję to tworzenia dłuższych wypowiedzi (powinno się zachęcać dziecko do opowiadania bajek, opowiadania o wydarzeniach z własnego życia) aby rozwijaćich wyobraźnie, zdolność ekspresji językowej i rozwiązywania problemów. Poszerzany dzięki takim doświadczeniom zasób słownictwa oraz umiejętności dotyczące prowadzenia konwersacji pozwalają dzieciom coraz pełniej uczestniczyć w dialogu z druga osobą, przez co doskonalą się ich kompetencje społeczne. Umiejętność tworzenia opowiadania jest także ważnym aspektem dojrzałości szkolnej.